Sigga Víðis: apríl 2010

Þegar ég hélt að ég gæti ómögulega sjálfri mér lengur á óvart náði ég áður óþekktum hæðum í athyglisbrest. Such as...

...að eiga ekki bót fyrir boruna á mér en takast samt í ógáti að borga 70.000 krónum of mikið í lífeyrissjóð. Úps, leit bara ekki nógu vel á miðann.

...að hringja í flugfélag til að afpanta flug sem þegar er farið. - Fyrirgefðu fröken, en flugvélin þín fór í gær!

Ég er oft spurð að því hvort ég fái ekki í magann á ferðalögum.

Svarið er nei.

Sannleikur málsins er sá að ég fæ í magann á Íslandi. Er aldrei verri í maganum en einmitt hér á landi.

Ritari minn vinnur hörðum höndum að því að finna út úr því hvernig á þessu stendur. Okkur grunar sambland af íslensku kaffiþambi, of mikilli vatnsdrykkju og ruslfæði Reykjavíkur. Spennandi? Uuuu, nei.

Balata flóttamannabúðirnar á Vesturbakkanum.

Nablus.

Jerúsalem.

Við fórum af stað með samtals 26 kíló...

... og komum heim með 47.

Ég skildi ekki alveg hvaðan öll aukavigtin kom fyrr en ég sá tehrúgurnar á sófanum hjá mér, alla kryddpokana, vínviðarlaufin, tebollana, öll kílóin af zahtar-blöndunni, teketilinn, allt lesefnið og hrúgurnar af keramikinu...

Það hljómar kannski undarlega en ég get hæglega mælt með Palestínu, Vesturbakkanum það er, sem áfangastað.

Ekki til að ana út í neitt, vitanlega, heldur bara til að fara - og fara varlega, mjög varlega - og sjá og upplifa ísraelska hernámið, skilja betur hvað í ósköpunum er í gangi, tengja fólk af holdi og blóði við heimsfréttirnar, sjá náttúrufegurðina, virða fyrir sér fallegu grænu hæðirnar, drekka besta kaffi í heimi, borða dásamlegan mat, horfa og hlusta.

Það er alltaf gaman að koma á sögulega staði, eins og Betlehem eða ganga um margra alda gamlar götur eins og í Jerúsalem. En skemmtilegast af öllu finnst mér samt alltaf að spjalla við fólk og heyra hvað það hefur að segja. Og það veit Guð að ekki skortir áhugavert fólk að tala við á Vesturbakkanum.

"Thetta var heimili okkar," sagdi fjolskyldan og bandadi hofdi ad husinu a moti okkur. Israelski faninn hekk nidur eftir husveggnum. Rammgirt hlid vid gotuna, ljoskastari beint i augun.

Fjolskyldan var borin ut med valdi seinnipart sumars i fyrra. Israelsk fjolskylda flutti inn sama dag. Sú palestínska hefur sídan thetta var haldid til a gotunni fyrir utan húsid.

"Vid áttum heima tharna. Hvad eru thau ad gera í húsinu okkar?"

Tveggja og hálfs árs gamla stúlkan sat á plaststól og lék sér med dúkku. Solin settist og skyndilega vard iskalt í Jerúsalem.

"Her erum vid atta manudum sidar og thau bua i husinu okkar og vid sitjum undir tré..."

Sigga Víðis

laugardagur, apríl 10, 2010

fimmtudagur, apríl 08, 2010

mánudagur, apríl 05, 2010

fimmtudagur, apríl 01, 2010

FÃ³lk

VefsÃÃ°ur

NÃ½leg skrif

Fyrri skrif